Niewielkie miasteczko Bardo jest doskonałym punktem widokowym. Korzystając z jednej z pieszych tras turystycznych, wskazane jest podziwianie malowniczego krajobrazu z widokiem na przełom Nysy Kłodzkiej.
Jeden z największych obiektów warownych z przełomu XVII i XVIII wieku. Tutaj wskazane jest, żeby zabłądzić w zabytkowych korytarzach i stracić rachubę czasu, spacerując podziemiami twierdzy. W ofercie klimatyczne zwiedzanie pod osłoną nocy i klasyczne pod opieką przewodnika za dnia.
Największa twierdza górska w Europie. Wieże połączone kurtynami, potężne mury, sucha fosa i zaparty dech w piersiach to wciąż nie wszystko, czego można się spodziewać po wycieczce do Srebrnej Góry. To trzeba zobaczyć na własne oczy.
Kopalnia Złota w Złotym Stoku to opowieść o dobrej zabawie w Kotlinie Kłodzkiej. Atrakcje można wymieniać bez końca: Sztolnia Ochrowia, Średniowieczna Osada Górnicza, Pola Diamentowe, podziemny spływ łodzią — to wszystko osadzone w utkanej przez przewodnika fabule.
Marianna była córką króla Niderlandów Wilhelma I, wygnanego przez Napoleona i osiadłego w Prusach. W wieku 20 lat Marianna wyszła za mąż za Albrechta Pruskiego, najmłodszego syna Fryderyka Wilhelma III. Mimo że doczekali się pięciorga dzieci, to historycy nie uznają ich małżeństwa za udane. Marianna nie pasowała do surowego ceremoniału pruskiego dworu, a swoją inteligencją i obyciem przewyższała męża, który coraz częściej dopuszczał się zdrady. Co więcej, Marianna sama miała wdać się w romans z masztalerzem Johannem von Rossumem, z którym spodziewała się dziecka, przez co rozwód przebiegał w atmosferze skandalu.
Dwory w Hadze i Berlinie zerwały stosunki z Marianną, zakazano jej kontaktów z dziećmi, a także zabroniono przebywać na terenie Prus przez czas dłuższy niż 24 godziny, z obowiązkowym meldunkiem przy każdym wjeździe i wyjeździe. Nałożono na nią również karę infamii, co oznaczało dla księżniczki utratę czci i dobrego imienia. Mimo wszystko w 1853 roku Marianna przyjechała do Kamieńca i zdecydowała o wznowieniu budowy. Powstający pałac przekazała swojemu synowi Fryderykowi Wilhelmowi Albrechtowi, a sama kupiła posiadłość w oddalonej o 12 kilometrów Bilej Vodzie, dzięki czemu mogła często odwiedzać rezydencję i nadzorować prace.
Mariannę często nazywano „Dobrą Panią”, bo wspierała najbiedniejszych mieszkańców miejscowości, które leżały na jej terenach. Inicjowała budowy lokalnych dróg, propagowała nowoczesną hodowlę krów, ryb, rozwój przemysłu hutniczego i kamieniarskiego. Pałac Kamieniec Ząbkowicki jest najbardziej widowiskowym śladem jej działalności.
W 1945 roku potomkowie Marianny opuszczają pałac z powodu nadciągającej Armii Czerwonej. Rok później obiekt został zniszczony przez pożar, a rezydencja zaczęła popadać w ruinę. W kolejnej dekadzie postępuje dalsza dewastacja posiadłości. W 1986 roku budowla została wydzierżawiona, jednak już w 2012 roku, po śmierci dzierżawcy, powraca pod zarząd gminy Kamieniec Ząbkowicki. Szeroko zakrojone prace zabezpieczające i remontowo-odtworzeniowe sprawiły, że pałac Kamieniec Ząbkowicki odzyskał swą dawną świetność i cieszy się mianem architektonicznej perły na skalę europejską.
Obowiązkowym punktem programu dla osób odwiedzających jest spacer po rozległych ogrodach otulających to miejsce. Na powierzchni niegdyś 220 hektarów (dziś już tylko 160 hektarów) zaprojektowano tereny zielone, nawiązujące swoim charakterem do parków w stylu angielskim. Na terenie parku były wybudowane liczne oranżerie, fontanny i alejki. Do dnia dzisiejszego przetrwał jedynie ułamek dawnej świetności jednak to wystarczy, aby poczuć klimat tamtych czasów. Odnaleźć tu również możemy starodrzew z unikatowymi drzewami, które dziś zakwalifikowane są już jako pomniki przyrody. Nasadzenia przeprowadzane w ubiegłych stuleciach były bardzo różnorodne, stąd możemy spotkać tu takie gatunki jak: dąb szypułkowy, dąb czerwony, buk pospolity, sosna wejmutka, lipa drobnolistna, cis pospolity, grab pospolity, jesion wyniosły, klon jawor, klon polny, klon zwyczajny, sosna zwyczajna, żywotnik zachodni. Najbardziej rozpoznawalnym drzewem w Parku jest dąb Jana o imponującym obwodzie 525 cm. W parku wytyczone zostały 3 trasy spacerowe o różnym dystansie: trasa niebieska 1,6 km, trasa żółta 2,43 km i trasa zielona 3,94 km. Biegną one wokół zespołu pałacowego oraz na terenie parku krajobrazowego.
Chcesz osobiście zobaczyć to miejsce? Sprawdź komfortowy hotel w okolicy.
Zwiedzanie pałacu z przewodnikiem rozpoczyna się codziennie co godzinę od 10 do 17. Bilety do nabycia 15 minut przed pełną godziną, w Punkcie Informacji Turystycznej (Czerwony Kościółek) lub w pałacowej kawiarni.
Cennik biletów:
Bilet normalny – 27 zł
Bilet ulgowy – 17 zł
Bilet specjalny – 10 zł
Grupy powyżej 30 osób – 17 zł/os.
Oprócz wnętrz pałacu turyści mogą zwiedzić także mauzoleum, uiszczając osobną opłatę w wysokości 10 złotych.
Pałac jest dostępny dla zwiedzających, ale tylko w grupach liczących najmniej 15 osób. Grupie towarzyszy przewodnik, który przez ponad godzinę oprowadza po zakątkach pałacu. Więcej informacji tutaj.
Piękne ujęcia pałacu zobaczysz na poniższym wideo.